Sevgili Çocuklar!

Sure "örtünüp bürünen" demek olan "Müzzemmil" kelimesi ile başladığı için bu adı almıştır.. Surenin ilk ayetlerinde Peygamberimize hitap edilmiştir. Ayetlerin açıklaması şöyledir:

Sevgili Çocuklar, Peygamberimiz 35 yaşından sonra , dedesi Abdulmuttalib'in yaptığı gibi, Ramazan aylarında tenha yerlere çekilerek düşünmeye, yalnız başına ibadet etmeye başlamıştı. Çekildiği yer Nur dağının tepesindeki Hira Mağarasıydı. Mağara Peygamberimizin evine bir kilometre uzaklıkta idi ve boyutları ayakta durmak için de, uzanıp yatmak için de, ibadet etmek için de çok uygundu.
Mekke'ye hac için gelenler bu mağaranın bulunduğu dağın önünden geçerlerdi. Dağın üzerinde daima bir ışık yakılırdı. Yolculara bir işaret olsun diye, yüksek tepelerde ışık yakılması o zaman için adetti. Peygamberimiz mağaraya gidip gelirken ve mağarada ibadet ederken bazı özel sesler duyuyor, fakat bu sesleri netleştiremiyordu. Daha sonra bu seslerin, adı ile kendisini çağıran sesler olduğunu farketti.
Hira Mağarası'nda yalnızlığa çekildiği 5. Ramazan'ın muhtemelen 17 ya da 27. gecesi, bir ışıktan görüntü ona birşeyler söylüyordu. Sözleri güçlükle ayırdedebiliyordu. Görüntü ona Allah'ın meleği olduğunu, kendisinin de Allah'ın elçisi olarak görevlendirildiğini bildiriyordu.
Peygamberimiz yaşadığı bu olağanüstü olayın ağırlığı ile kendinden geçmiş, Melek de çekilivermişti. Başka bir gün, mağaradan eve dönerken yine Allah'ın Meleğini bu defa gök boşluğunda gördü. Görüntü onu yine o kadar etkiledi ki, ne ileri gidebildi, ne geri dönebildi, olduğu yerde donmuş gibi, hareketsiz kaldı.. Eşi Hatice, kendisini merak ederek adamlar gönderip bulduruncaya kadar öylece kaldı.
Eve dönünce Hatice'ye "Beni ört" dedi ve örtüye bürünüp yattı. İşte 'müzzemmil" kelimesi, Peygamberimizin bu örtünüp bürünmüş halini anlatmaktadır.
O, bundan sonra da vahiy geldiği zamanlarda hep kendisini örterdi. Çünkü vahyin ağırlığı ile vucudu ağırlaşır, katılaşır, yüzü morarır, terlerdi. Ayetleri ezberlemeye çalışırdı.
Vahiy alması ile birlikte, Peygamberlik görevinin gereği olarak, Peygamberimizin'in hayatında bazı değişiklikler yapması gerekiyordu. Daha çok çalışması, daha sabırlı olması, Allah'a güveni bırakmayıp umutsuzluğa düşmemesi, her güçlüğe dayanacak bir irade göstermesi önemli idi. Ayetlerin açıklaması şöyledir:

Sevgili Çocuklar, Peygamberimiz okuma bilmiyordu. Vahiyler kendisine ezberletilerek öğretiliyordu. Yazılı olan bir metnin bir defada alınıp okunması mümkündür. Mesela Musa Peygamber vahiyleri yazarak almış ve öğrenmiştir. Peygamberimiz ise vahiyleri ezberleyerek almıştır. Aldığı vahiyleri hemen mü'minlere bildirmiş ve vahiy sekreterlerine yazdırmıştır. Yazılanlarda herhangi bir eksiklik olmasın diye, tekrar tekrar okutmuş, dinlemiş, sonra onaylamıştır.
Qur'an'ın incelenerek mühürlenip onaylanması olayına günümüzde de uyulmaktadır. Surede Peygamberimize ayetleri ezberleyebilmesi için gecenin sessizliğinden yararlanması öğütlenmiştir. Geceleyin kalk ve bir süre, ağır ağır Qur'an oku! denilmiştir. Peygamberimiz de öyle yapmıştır. Geceleri kalkarak Qur'an'ı ezberlemeye çalışmıştır. Peygamberimiz'in geceleri kalkarak Qur'an okuduğunu öğrenen mü'minlerden birçoğu da onun gibi yapmaya başlamışlardır. Hatta bunda o kadar ileri gitmişlerdir ki, Qur'an okumanın yanısıra namazı da çoğalttığı için, ayakta durmaktan ayakları şişmiş, vucutları zayıf düşmüştür. Bu durumda elbette gündüz yapacakları işler aksar olmuştur.
Surede Peygamberimize uyarıda bulunulmuş ve yol gösterilmiştir. Ayetlerin açıklaması şöyledir:

Sevgili Çocuklar, görüyoruz ki, Peygamberimiz'e ve onunla birlikte bütün mü'minlere bir kolaylaştırma söz konusudur. İnsanların gündüzleri yapacağı çalışmalarda çok önemlidir. Eğer insanlar o çalışmaları gündüzleri yapmazlarsa, dünya hayatı nasıl devam edebilir. Halbuki dünya hayatını yaratan ve onu yaşamamızı isteyen Allah'ın kendisidir. Şu halde hem geceyi hem gündüzü gerektiği şekilde değerlendirmekle görevliyiz.
Bazı kimseler dünya hayatını küçümserler. Ahiret hayatı için hazırlanmayı dünya hayatını yaşamamak sanırlar. Çalışmamızı, gerektiğinde savaşmaya hazır olmamızı isteyen de Allahtır. Savaş sadece düşmanla olmaz. Tabiat kuvvetleriyle, hastalıklarla, cahillikle de savaşmak gereklidir. Bütün bunlar için zaman ve enerji ayırmalıyız.
Unutmamamız gereken ince nokta ise şudur. İster dünya işi ile çalışıp çabalayalım ve zekata önem verelim. İster oruç ve namaza önem vererek onları çoğaltalım, hepsinde mütevazi olmalıyız. Alçak gönüllülüğü bırakmamalıyız. Kendimizi başkalarından üstün görüp böbürlenmemeliyiz. Unutarak veya yanlışlıkla böyle yaptığımız olursa, sonunda ayetin son cümlesindeki öğüte uymalıyız: