Qur'an surelerinin bir çoğu yeminle başlar. Yemin edilen şeyler, Qur'an öğretisinde çok önem verilmiş olan şeylerdir. Şüphesiz bu şeylere önem verilmesinin sebebi, onların insanlar için çok önemli oluşudur. Mesela güneşe, aya, Kitab'a, meleklere, bulutlara, dağa yemin edilmiştir. Şimdi de hokka ile kaleme ve onlarla yazılanlara yemin edilmektedir. Hokka, kalem ve onlarla yazılanlar niçin bu kadar önemlidir? Ve acaba niçin Qur'an'ın bir suresi onlara yemin edilerek başlamıştır? Önce hokka ve kalemden söz edelim. Sonra onların yazdıklarının önemine geçelim.

Peygamberim uludur Peygamberim uludur Abdullah'ın oğludur Güzel adı Muhammed Yolu Allah yoludur Annesidir Amine Nur yağdı can evine Gördü tatlı rüyalar İmrendi gök zemine Doğdu hakkın güneşi Doğmadı hiç bir eşi Beşyüz yetmiş bir yılı Söndü şirkin ateşi Bastı altı yaşına Kaldı bir tek başına İnci gibi annesiz Üzüntüler boşuna Hak dindirir her yası Dedesiyle amcası Hemen kanat gerdiler Büyüdü gül goncası Kırk yaşına girince Peygamberlik verildi Allah birdir deyince Putlar yere serildi Herkes kördü sağırdı Gelin diye bağırdı Hakkın doğru yoluna İnsanları çağırdı Sürü sürü kalabalığa Karşı duran O oldu İnsanları felaha Kavuşturan O oldu 23 yıl didindi Taşı yastık edindi

Sizler kalemin ne olduğunu bilirsiniz. Çünkü kalem pek çok değişikliğe uğramasına rağmen hala kalem olarak isimlendirilmektedir. Fakat hokka artık kullanılmamaktadır.
Hokka, küçük bir kavanozdur. Hokkanın içinde mürekkep bulunurdu. Bunun için ona mürekkep hokkası denirdi. Boğumlu ince kamışlar terbiye edilip süslenerek kalem olmaya elverişli hale getirilirdi. Kalemin en önemli yeri ucu idi. Özel kalemtraşlar onun ucunu açarlardı.
Eskiden matbaalar, basımevleri yokken, kitaplar elle yazılarak çoğaltılırdı. Konuların başlıkları ayrı, metinler ayrı, sayfa kenarlarına yazılan açıklamalar ayrı kalınlıkta uçlu kalemlerle yazılırdı. Özellikle Qur'an yazmada ucun çok büyük önemi vardı. En küçük bir kalınlık veya incelik yazıyı değiştirirdi.

Sevgili Çocuklar,

Qur'an'ı Kerim'in nasıl yazılmış olduğunu büyüklerinizle konuşun. Peygamberimiz'in özel yazıcıları vardı, vahiyleri onlara yazdırırdı. Onlara vahiy katipleri deniliyordu. Yazı yazmanın pek az kimse tarafından bilindiği bir devirde, Yüce Allah'ın sözlerini yanlışsız olarak , özenle yazmak, sorumluluk isteyen, güç bir işti. Fakat aynı zamanda şerefli bir işti.
O zaman bugünkü gibi kağıtlar bulunmadığı için Qur'an'ı Kerim, deriler, kemikler, yapraklar üzerine, o zaman için en değerli bilgiler nerelere yazılıyorsa onların en iyisine yazılıyordu. Daha önceki Peygamberlere vahyedilen bilgiler de, o zaman için yazı nelere yazılıyorsa , onlara yazılmıştı.

Mesela Musa Peygamber'e vahyedilen bilgiler levhalara yazılmıştı. Levhalar kilden yapılıyor, yazılar, kil ıslakken yazılıyor, sonra pişirilerek bozulmaz hale getiriliyordu. Mezepotamya bölgesinde yapılan kazılarda, böyle pişmiş kile yazılmış kitaplardan oluşan kütüpheneler ortaya çıkarılmıştır. Anadolu'nun bazı yörelerinde yapılan kazılarda pişmiş kil levhalardan mektuplar, kanun metinleri bulunmuştur.
Önemli olan bilgilerin korunmasıdır. Bilgiye her devirde çok önem verilmiştir. Yazının bulunmasından önce insanlar bilgileri ezberleyerek korurlardı. Hafızası kuvvetli, iyi ezberleyebilen kimseler ayaklı kütüphane, canlı tarih görevi yaparlardı. Onların herbiri, kendileri gibi ezberi güçlü gençlere öğretirlerdi. Böylece bilgiler kaybolmaz, korunur, dededen toruna devredilebilirdi.

Yazı bulunduktan sonra kalem ve kalemi kullanarak yazı yazabilenler çok itibar kazandılar. Qur'an'ı Kerim'de hokkaya ve Kalem'e yemin edilmiş olması, ayette belirtildiği gibi onlarla yazılanların öneminden dolayıdır. Kalem ve mürekkep gelişigüzel şeyleri de yazıp çizmede kullanılabilir, fakat çok önemli, çok güzel şeyler de yazı ile ve mürekkeple korunur, onlar adeta ölümsüzlüğe erişirler.

Müslümanlar kaleme ve mürekkep hokkasına çok önem vermişlerdir. Üzerine yazı yazıldığı için kağıt da önem kazanmış, bunları kullanan usta kişiler toplumun ileri gelen kişilerinden olmuşlardır.
Mesela kalemler küçülüp de kullanılmaz hale gelince, onlar herhangi bir yere atılmamış, ya yüksek bir dam üzerine fırlatılmış veya ayakaltı olmayan bir yerde toprağa gömülmüştür.

Hattatlar kalemleriyle öyle bütünleşmişlerdir ki, onlardan bazıları, hayatları boyunca açtıkları kalemlerin yongalarını saklayarak, öldüklerinde yıkanma suyunun bu kırıntılarla ısıtılmasını vasiyet etmişlerdir.
Kalemin, eserin yanına asılması adeti de vardır. Mesela 1855 yılındaki Bursa depreminde Ulu Cami yıkılınca, onun onarılması sırasında yazıların da yeniden yazılması gerekmişti. Yazı işini alan hattatlardan Abdulfettah Efendi'nin Celi kalemi, padişah Abdulmecid'in beğenisi sebebiyle mihrabın sol tarafına asılmıştı.

Sevgili Çocuklar, biliyorsunuz bilgiler bugün de değerlidir.

Ali'nin " bana bir kelime öğretenin 40 yıl kölesi olurum" sözü bugün de geçerlidir. Doğru bilgiyi araştıranların bulgularına bütün insanlar uymaktadırlar. Doğrudan kim kaçabilir.
Bugün bilgisayarlara, bilgi bankalarına bilgiler yükleyerek bilmediklerimizi de bilmeye çalışıyoruz.

Peygamberimiz demiştir ki, "Yüce Allah, bildiklerini kullanarak çalışanlara bilmediklerini de öğretir." Bilgisayarlar bu sözün en güzel örneklerindendir. İnsanlar bildiklerini kullanarak çalıştıkça, Yüce Allah onlara, bilmediklerini öğretmektedir. Şimdi suremizde yemin edilerek bildirilen şeyin ne olduğuna gelelim. Bu çok önemlidir.
Peygamberimiz Allah'tan vahiyler aldığını, Allah'ın meleğinin kendisi ile konuştuğunu söyledikçe, Mekkelilerden pekçokları ona inanmak istememişlerdi. İnananların inanmasını da hoşgörmedikleri için ne yapıp yapıp, hiç kimsenin Peygamber'e inanmamasını sağlamak istiyorlardı. En kuvvetli itirazları, Peygamber'e cin çarpmış olduğunu, onun delilik hastalığına tutulduğunu söylemeleriydi. Peygamber'in söylediği sözler dinlendiğinde, onları söyleyenin deli olamayacağını herkes anlayabiliyordu. Bunun için onlar, Peygamber'in dinlenmemesini istiyorlardı: "- Muhammed delirmiştir, onu dinlemeyin' diyorlardı. İşte Surede kaleme ve kalemle yazılanlara yemin edilerek bildirilmektedir ki, Allah'ın elçisi, deli değil, Allah'ın nimetlerine ermiş, mükemmel bir insandır. Ayetlerin açıklaması şöyledir:

Sevgili Çocuklar, kalem sayesinde, kalemle yazılan vahiyleri bugün de rahatlıkla okuyabiliyoruz, değil mi!
Yine kalem sayesinde yazıları güzelleştirebiliyor, o yazıların en güzelleri ile evlerimizin duvarlarını süslüyoruz.
Hangimizin cebinde veya çantasında kalem bulunmaz... Kalemlerimiz çok değerlidir. Yüce Allah Qur'an'ı Kerim'de kaleme yemin etmiştir. Kalemlerinizi iyi kullanın, kalemlerinizin değerlerini bilin, onlarla güzel bilgiler yazın, güzel çizimler yapın. Haftaya dersimize Alak ve Kalem surelerinde anlatılan konularla ilgili çizeceğimiz resimleri bekliyorum.

*İnsan yazıları güzelleştirdiği gibi ahlakını da güzelleştirmeye çalışmalıdır. Yüce Allah'ımız bu surenin baş kısmında Peygamber'imizin yüce ahlakından bahsederek onu övmektedir. Onun arkadaşları ve sonraki kuşaklar kalemlerini kullanarak onun güzel ahlakıyla ilgili anılarını yazaıya geçirerek bize aktarmışlardır. Bu büyük ahlak öğretmeninden hepimizin öğreneceği çok dersler vardır. Aişe annemiz onun ahlakının Qur'an ahlakı olduğunu söyler. Biz de Qur'an'ı sık sık okuyarak kendimizi Rabbimizin terbiye etmesine sunmalıyız.

*Kalem Suresin'de anlatılan diğer ilginç bir insan tipi de Peygamberimizin Mekke'deki azılı düşmanlarından olan Velid ibnu Muğıre'nin ahlakıdır. Gerçi Qur'an onun ismini vermeksizin kötü karekterini bize tanıtmaktadır, ama onun yaptıklarını unutamayan ilk nesil müslümanları bize bu bilgiyi aktarmışlardır. Onun bütün kötü özelliklerinin başında yalancılığı anılmıştır. Zorbadır, saldırgandır, her zaman hayırlı çalışmaları baltalamak isteyen bir tiptir Velid.. İnsanların arasının bozulması için söz getirip götürmeyi çok sevmektedir. Bütün bu kötü özelliklerini görmeksizin çok erkek çocuğu olması ve zenginliği ile övünmektedir bir de. Bu insanın Qur'an gibi yüce Ahlaki değerlere çağıran kitaba aldırış etmemesi, düşmanlık göstermesi anlaşılır bir şeydir. Güya 'Qur'an öncekilerin masalı'ymış. Allah O'nun bu söylediği söz nedeniyle büyük belalarla karşılaşacağını söyler ve de öyle olur.

*Kalem suresinde Yüce Allah bize bir öykü anlatır. Güzel bir bahçeleri olan üç kardeşin öyküsünü. İbrahim öğretmenle Çarşamba günü bu öyküyü dramatize edecek arkadaşlarınızla hazırlık çalışmalarımız olacak. Ben sizlere bu surede hatırlatılan bir Paygamber kıssasınından da kısaca bahsetmek istiyorum. Halkına uzun süre doğruluk konusunda konuşmalar yapıp , onlarda bir düzelme görmeyince küserek şehri kerkeden Yunus Peygamber'in öyküsünü. Bindiği gemi batar ve onu büyük bir balık yutar. Peygamber balığın karnında Allaha yalvararak yanlış yaptığını itiraf eder. Allah'da onu kurtarak tekrar hayata dönderir. Bizler de görevlerimizde asla savsaklamaya gitmeyelim. Yunus Peygamber görevine devam ederek önemli başarılar kaydeder.