BİR BAHAR AKŞAMI

ŞİİR DİNLETİSİ

PROĞRAMINDAN

Yönetmen :  Adnan KUŞ 

25 MAYIS 2007
(CUMA)

  1 - ANNE – arif nihat asya

  2 – SEN SEN SEN – yavuz bülent bakiler  (müzik: Fırat türküsü doğaçlama)

  3 – HATIRINA DÜŞECEĞİM – necip fazıl kısakürek

  4 – SEVGİLİM – nazım hikmet ran

  5 – SENİ SEVİYORDUM - iclal aydın

  6 – BAŞIM GÖZÜM ÜSTÜNE – şevki dinçal

  7 – BEN SANA MECBURUM BİLEMEZSİN – attila ilhan (müzik: sensiz olmaz )

  8 – DAĞ RÜZGARI – ümit yaşar Oğuzcan (müzik : alışamadım )

  9 – EY SEVGİLİ – sezai karakoç

10 – UNUTAMIYORUM - ümit yaşar oğuzcan

11 – SEVİYORUM SENİ - nazım hikmet ran

12 – BENİM BABAM – fatih kısaparmak

13 – SEVİ ŞİİRİ - ümit yaşar oğuzcan

14 – SENİ SEVİYORUM – şebnem kısaparmak

15 – ELLERİN – bekir sıtkı erdoğan

16 – SEVİYORUM SUSKUNLUĞUNU – pablo neruda   (müzik: seni tanımayan yok)

17 – ANNEM ÖLDÜMÜ ? – bahtiyar vahapzade    (müzik:el gibi)

ANNE

İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum!

Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin...
Dilin damağın
Ben oldum!

Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum

Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!

Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
"Onun annesi" diyorlar...
Bu yeter sevgilim, bu yeter bana!

Bir dediğini iki
Etmiyeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu, kırdın...
İncinmedim;
İlk oyuncağın,
Ben oldum, yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...

Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum,
Annen oldum!
ARİF NİHAT ASYA

SEN SEN SEN


Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..

Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter..

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter..

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...........

YAVUZ BÜLENT BAKİLER

 HATIRINA DÜŞECEĞİM

Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında
Uzun uzun ağllayacaksın.
Ağlayacak!

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline
Ay da göz kırpacak
İliklerine işleyecek bensizlik.
Kahrolacaksın...!

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgâr kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Gönlünden atamadığın gibi
Kafandan da silemeyeceksin beni
Düşlerine gireceğim her gece
İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü
Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman
Anlayacaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kalemin de işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi 
Kıvranacaksın! 

NECİP FAZIL KISAKÜREK

 sevgilim,

yalan söylersem sana,

kopsun ve mahrum kalsın dilim

"seni seviyorum"

demek bahtiyarlığından..


sevgilim,

yalan yazarsam sana,

kurusun ve mahrum kalsın elim

okşayabilmek saadetinden seni.


sevgilim,

yalan söylersem sana,

gözlerim iki nadim gözyaşı gibi

avuçlarıma aksınlar

ve......

görmesinler seni bir daha... 


NAZIM HİKMET RAN

 SENİ SEVİYORDUM

Seni seviyordum ve senin haberin yoktu.

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına
düşüşü ve burnun herkesten başkaydı işte.
Güldüğün zaman yukarıya bakardın. Yukarı kalkan
başın ve gülen gözlerin vardı, ne güzeldiler...

Sen bilmiyordun, ben seni seviyordum.

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler. Duvarlara,
vitrin camlarına kaldırımlara çarpıyordu. Geri dönüyordu
çoğalarak. Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum
herşeyi, her şeyi erteleyişim oluyordun. Kalp ağrısı
oluyordun, birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun.
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk. Dönemeçler geçiyor,
köprüler göze alıyor ve bazen tekin olmayan suların
üzerinden atlıyorduk. Cesurduk... Ufuk çizgisi maviydi,
gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller.

Ben seni seviyordum, bilmiyordun.

Sevinçlerim oluyordun arasıra, sen hiç bilmiyordun.
Sonra herhangi biri oldun. Bütün sevinçlerim bittikten
sonra yağmurlar yağdı serin haziran akşamları...
Sonra bir gün uzaktan gördüm seni. Saçların
bana inat, başın her şeye meydan okuyarak.
İşte yine aynı... Kalbimi acıttın. Her zamanki gibi.
Değiştik sanıyordum.

Ve sen yine bilmiyordun.